بازگشت
پیام ما عنواني کنفرانس بین الافغاني
دوکتور صلاح الدین سعیدی – سعیدافغانی دوکتور صلاح الدین سعیدی – سعیدافغانی

۲۷/۱۲/۲۰۱

بسم الله الرحمن الرحيم

 

(مؤرخ چهار شنبه ۴ جدي ۱۴۹۱ موافق به  ۲۷/۱۲/۲۰۱۲ هالند)

قراراست چهارشنبه ۲۷/۱۲/۲۰۱۲ م کنفرانس و نشست بین الافغانی در کشور هالند به ابتکار مجمع حقیقت افغان گرد هم آمده و بر مسایل حاد کشورومردم ما، امر صلح، مصالحــﮥ سیاسي و تفاهم بین الافغانی تبادل نظر نموده و برای بیرون رفت ازاین حالت بُن بست و غیر قابل تحمل درکشور ما افغانستان مساعی، تلاش های انسانی و خیرخواهانه خویش را منسجم سازند.

به نمایندگی مرکز کلتوری دحق لاره و به نماینده گی از خود تدویر همچو محافل، نشست ها و کنفرانس های پیشتازان صلح و امر خیر را به شخص جناب انجینیر سید احمد سادات رئیس مجمع حقیقت افغان و سایر فعالین و دست اندرکاران این نشست و امر خیر تبریک گفته و برای شما از درگاه ایزد متعال موفقیت های بیشتر درامر خدمت به امر صلح و رفاه کشور ومردم خویش  تمنا داریم.

و حال که سرسخن باز کردیم بجاست چند مطلب کوتاه،  درنظر اول التقاطی امادرین زمینه مطرح را با شما وهموطنان  ذیلا شریک سازیم.

عـــدﮤ را تاحدې قابل فهم، يأس ونا امیدی فرا گرفته،  تلاشهای خیر و این نشست ها را بدون ثمر میدانند. ما به یقین به این باوریم که ادای رسالت، گفتن وداشتن موضع حق، رساندن حق ومنطق آن را عام کردن و جیبه و فریضـﮥ ماست و باید ادای رسالت کرد.

اینکه درین ادای رسالت چې اندازه موفقیت داریم، با چه مشکلات، دسایس، فتنه ها، ټاپه زنی ها و شرارت های مواجه میشویم ، آنرا قابل فهم دانسته، جز کار میدانیم و نتایج تلاش های خیر  را  بالاتر از توان خویش دانسته و انشاء الله که برآن مواخذه نه خواهیم شد. (لیس للانسان الی ما سعی.) همینکه درین تبادل نظر و گفتن حق و منطق آن یک نفر راتنویر ساختیم ویا خودرا به حق آگاه ساختیم این موفقیت است وبه آن می ارزد که نشست، تفاهم کرد و به آن با این نیت پاک متمرکز.

زمانی همین گفتن وموضع حق و رساند حق هم ادای رسالت است.( والعصر ان الانسان لفی خسر- الا الذین امنوا وعملواالصالحت و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر- صدق الله العظیم. قسم به عصر که انسان درخساره است – به استثنای کسانی که ایمان اورده اند، عمل صالح میکنند و یکدیگر را به راه حق و صبر توصیه میدارند.). بلی برعلاوﮤ داشتن موضع حق، همین مسأله (تواصوا بالحق) یعنی یکدیگر را به حق توصیه کردن، هم مهمترین کار است.

درمسأله تفاهم و تبادل نظر، نشست، مصالحه  و مفاهمـﮥ سیاسي غلط فهمی های معیین وجود دارند که باید به عمق آن پی بُرد ومنطق آنرا عام ساخت. هست موارد که در آن به صورت غیر موجه و بیموقع تأکید میشود و این حالت سبب ادامــﮥ تراژیدي ملت ما وخطر جدی به امر صلح و تأخیر در اجرای اموری میگردد که وقت برای ضایع کردن آن اصلاً وجود ندارد.

مصالحـه و مذاکرﮤ سیاسي که ما به آن سخت محتاج ایم و ضرورت داریم باید به صورت عمده به این متمرکز باشد تا زندگی سیاسی متمدن شود.  بجای تفنگ، باروت، تانک و انتحاری، اساس و  انتخاب عقل، منطق و سخن انسانی  برتریتب پیدا کند. لذا مصالحه و مذاکرﮤ سیاسی درواقعیت زمینه سازي برای گرفتن مشروعیت نسخه های خویش از مردم و انتخاب مردم. مردم ما مسلمان اند و انتخاب خویش رادارن.

 مصالحـﮥ سیاسی یک پروســﮥ اعتماد سازی سیاسی و مقدماتي میطلبد. نشست های بین الافغانی باید ممد این پروشوند. نشست های بین الافغانی و جهانی حق ندارند ملت را تعویض و به جای ملت تصمیم بگیرند.  

مصالحه، توافق و مذاکرﮤ  سیاسی نه هم  فریب یک دیگر و نه هم تلاش برای ادغام یک دیگر و نه هم بی هویت سازی یکدیگرو نه هم قبول حتمی  نسخــﮥ متقابل و نه هم قبول حتمی نسخـﮥ  متقابل است.  بحث و تمرکز بر قبول و عدم قبول نسخــﮥ یکدیگر در مرحلـﮥ اعتماد سازی و توافق برای انتخاب مردم عدم درک عمق مسأله است. پا فشاری درجای، محل و وقت و از جانب نامناسب است. مرجع قبول و عدم قبول نسخه مردم اند. وآنهای کې درنشست های بین الافغانی بنا بر ملحوظات مختلف گرد هم آمده اند مانند آغاز کار ضرورت و قابل فهم خواهد بود اما نمایندﮤ منتخب مردم نیستند. ضرورت است عُمق و بُعد این مسأله را درک و به آن توافق کرد.

اگر دیموکراسی و نظام دیموکراتیک  حاکمیت مردم، توسط مردم و برای خدمت و پرورش  ارزشهای مردمی است. اول اینکه ارزشهای افغانی با بخش از ارزشهای جوامع دیگر فرق میکنند و دوم اینکه مراعات ارزشهای معیین وتوجه به تفاوت این ارزشهای درموارد معیین را باید رعایت کرد و همان قسمیکه به نسخه های خویش معتقدیم که حق ماست،  نباید آنرا بر دیگران دیگران تحمیل کرد. ما آرزو داریم دیگران با ما موافق باشند. اما آرزوی خویش را بردیگران تحمیل کردن خطا ست. مشکل در مرحلــﮥ  اعتقاد به راست بودن و برحق بودن  نسخه های خویش نیست. ما باید به راست بودن نسخه های خویش باور داشته باشیم.

مستقیم به ارتباط موضوع: اینکه کسې معتقد باشد برای افغانستان امارت اسلامی راه حل است.

اگر کسې معتقد باشد که این قانون اساسی نافذ درست و این اساس و مبدا و راه درست است.

اگر کسی معتقد است که چنین ویا چنان نظام سیاسی و اقتصادی برای افغانستان درست ومناسب است و اینکه کې بگوید فلان شخص مناسب ریاست جمهوری افغانستان است و یا .. درین مرحله مشکل وجود ندارد. اما اینکه یکسره تأکید کنیم ما قانون اساسی را تبدیل نمی کنیم و ما حتمی امارت اسلامی را تحمیل میکنیم و گستاخانه حق ملت را به خود منحصر سازیم. ایجاد مشکل کرده ایم.

 بلی باید توافق کرد که همــﮥ  ما مانند فرد،  حزب،  سازمان، جمعیت، حرکت  و گروه حق داشتن نظر را داریم و این را نباید از دیگران نیز درچوکات اصول عام قبول شدﮤ  انسانی نفیه کرد.

اما ما باید درچوکات متمدن توافق کنیم که مازمانی حق تطبیق نسخــﮥ  خویش را در مسایل کشوری داریم که مشروعیت آن نسخه را  از ملت بدست آوریم. مردم ما مسلمان اند و انتخاب یک مسلمان واضح است. نقش عالم و روحانی درین راستا نباید تعویض کنندﮤ ملت مسلمان باشد. حی پیامبر اسلام محمد (ص) جانشین خویش را انتخاب نه کرد وسخن نهایی را به ملت مسلمان گذاشت.

با درنظر داشت تحلیل کوتاه فوق آنهای که در مسایل مذاکره و مفاهمــﮥ سیاسی بر پیش شرط های غیر از پیش شرط افغانیت و انسانیت تأکید دارند، التیماتوم و تهدید را پیشه کرده اند و قبل از مراجعه به مردم در تلاش گرفتن مشروعیت نسخه های خویش از طرف های نسشته در کنفرانس و نشست افغانی اند به یقین  خطا میکنند. این افراد و گروه ها عُمق مطلب را درک نه کرده اند.

 

نشست بین الافغانی به مفهوم مصالحه و مفاهمـﮥ سیاسی دریک کشور به معنای تشکیل ائیلاف، اتحاد و حزب مشترک سیاسی و یا جبهـﮥ مشترک  هم نیست.

چنانچه مکرراُ گفته آمدیم هریک ازگروه ها، تشکلات و حلقات سیاسی و افراد نظریات و نسخه های خویش را دارند که برای حق مشروعیت تطبیق آن بجای تفنگ، باروت  و تانک به توافقات ابتدای متوسل میشوند. توافقات که زمنیه سازشود دست دشمن قطع و خود بر سرنوشت خویش مسلط شویم.

بشریت درقرن بیست ویک برای اندازه گیری و مشروعیت نظریات خویش که آنرا در سطح کشور عملی کردن میخواهد باید ازهمین وسیلــﮥ انتخاب و مراجعه به مردم کاربگیرد وامکان انتخاب دیگر مشکل ویا ناممکن است. الله تعالی درعالم اسباب درقرن حاضر همین را در اختیار ما قرار داده و انتخاب مسلمان روشن است که راه حق را باید بگیرد.

بلی باز هم تأکید داریم آنهایـکه درین مرحلهء ازتفاهم  به صحه گذاشتن نسخـﮥ امارت اسلامی و قانون اساسی خویش از جانب مقابل تأکید دارند ملت را به حاشیه و تصمیم گیرندهء اصلی نه دانسته، به حاشیه کشانده و خطا میکنند.  اینها درین  مرحله و جای نا مناسب تأکید دارند. این مسأله باید توسط مردم ما تصویب ونهایی شود و این موانع باید درین مرحله در برابر تفاهم بین الافغانی از بین برداشته شده و به نباید به آن اصلاً درین مرحله  متمرکز شد. درغیر آن عامل خون ریزی و انسان کشي، افغان کشي خواهند شد و این درنزد الله تعالی و مردم قابل مواخذه است.

وحال که مطالب فوق را گفتیم باید این را نیز بگويم که حق ماست ومشکل ندارد که مواضع و نسخه های خویش را به مناسبت مختلف بیان داشته و روشن سازیم چه نوع میاندیشم و ما راه مسایل مطروحه را چطور میبینیم.   

يكبار دیگرتأکید داریم که مصالحه معامله،  خیانت به اعتقادات خویش و تقسیم غنایم نیست و نباید باشد و درین راستا باید با صداقت عمل کرد.

مصالحه تطبیق عدالت وقانون برهمه یکسان  است. تازمانیکه عدالت نباشد، صلح نیست. برای این حالت باید پیگیرو استوار زمینه سازی کرد.  

امید کنفرانس و نشست امروزی پیشتازان افغانی درهالند درین راستا بتواند گامهای های بردارد و این پروسه، نشست ها و تفاهمات افغانی و جهانی درامر صلح وخیر ادامه پیدا کنند.

امید و بالاخره تفنگ اجنبی را افغانها از شانه پایین کرده و بجای خرابی وطن و برادر کشي به راه خیر، تفاهم نیک و احترام به مقام والای انسانی مصدر خدمت شده و  سرنوشت خویش را بدست خویش گرفته و مانند کشور ومردم متمدن به زندگی انسانی برسیم.

آمین یا رب العالمین     -      پایان

 

به نمایندگې از مرکز کلتوری دحــــق لاره

تیلفون:۰۰۴۴۷۸۸۶۴۷۴۶۳۸

strategicstudies@yahoo.com

To:

Email: rnoorzai@voanews.com

          


December 27th, 2012


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
بیانات، پیامها و گزارشها